Παρακολουθώ πολλά χρόνια συναυλίες. Από την συναυλία του κολλητού μου στο διπλανό υπόγειο μέχρι τις συναυλίες των super ονομάτων σε μεγάλα στάδια. Τις καταγράφω. Είτε στο μυαλό μου, είτε στον φακό, είτε στο χαρτί σαν ανταποκριτής, είτε όλα μαζί τα παραπάνω! Όλα αυτά, θέλοντας και μη ,με κατατάσσουν σε μια ομάδα ανθρώπων που μεταφέρουν δημοσιογραφικά τις εντυπώσεις τους, ομάδα που σίγουρα δεν είναι βρώμικη και “διαπλεκόμενη” σαν την αντίστοιχη πολιτική η αθλητική της, που όμως μια ζωή όσο θυμάμαι έχει στις τάξεις της και αυτούς που σε κάνουν να αναρωτιέσαι εάν τελικά έτρεχε τίποτα σοβαρό με την παιδική τους ηλικία. Γιατί όσο και αντί- U2 ή αντί-Bono να είσαι, εάν πήγες στη συναυλία τους και δεν ευχαριστήθηκες το live, τότε η περίπτωση είναι μάλλον σοβαρή..ουφ!Εσκασα,αλλά το είπα..
Η συναυλία των U2 ήταν μοναδική εμπειρία, πρωτόγνωρη για τα έως τώρα δικά μας δεδομένα και δεν είναι δυνατόν να έφυγε κάποιος χωρίς να περάσει καλά. Σημασία έχει τι ακριβώς σκέφτεσαι όταν τελειώνει το show,τι γεύση σου αφήνει και πιστέψτε με, εγώ προσωπικά δεν ήθελα να τελειώσει..Δεν τους είχα δει το 97 και ίσως τότε να ήταν καλύτεροι σαν συγκρότημα, ήταν στα «ντουζλέκια τους. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τόσο ο Bono όσο και οι υπόλοιποι, δώσαν τον καλύτερο τους εαυτό, εν έτι 2010..
Δεν έχει νόημα να περιγράψω το τεχνικό κομμάτι και το όλο σκηνικό που στήθηκε στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή το βράδυ,ούτε τι είδους οπτικοακουστική εμπειρία αποτελεί η U2 360 TOUR.Τα είδατε ,τα ακούσατε, τα ψάχνετε ακόμα. Απλά ζήσαμε κάτι το μοναδικό ,μια πανάκριβη υπέρ-παραγωγή που σε κάνει να σκέφτεσαι τι τελικά είναι αυτό που μετραει σε όλα, μα όλα τα αντίστοιχα shows:η ουσία ή το περίβλημα? Και εδώ έρχονται οι διάφορες σκέψεις και τα ανάμικτα ή ακόμα και αντικρουόμενα συναισθήματα που ενδεχομένως να είχες από πριν και τώρα βγαίνουν και κατά την διάρκεια της συναυλίας.
Έτσι λοιπόν στη συνέχεια θα σας τα περιγράψω όλα μέσα από έναν υποτιθέμενο διάλογο μεταξύ εμού και… εμού! Ως διχασμένη προσωπικότητα που όμως κατά την διάρκεια της συναυλίας, έχουν ενεργοποιηθεί και οι 2 πλευρές της..Πλάκα δεν έχει?
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Κ=ο καλοπροαίρετοςΠ= ο..γκρινιάρης
Κ.- Λοιπόν, έχω δει συναυλίες και συναυλίες, αλλά σαν κι αυτήν..Κατ αρχήν , τι πληθος! δεν έχει ξαναγίνει αυτό στην Ελλάδα.
.Π.-Σιγά τα αυγά… πήγες στους Floyd to 89?
K.-Όπως και να χει, τα λεφτά της τα άξιζε..
Π.-Χμ..και ναι και όχι..Στην Κωνσταντινούπολη γιατί πληρώνεις τα μισά?
Κ.Εδώ είναι Ελλάδα, έχουμε κρίση..
Π.-Φυσικά και έχουμε κρίση! Για αυτό τα μπλουζάκια είχαν 30 ευρω,τα καπελάκια 20 και η αφίσα 20..?
Κ -Δεν έχεις άδικο εδώ..Τέλος πάντων, το σκηνικό και η όλη κατασκευή ήταν απίστευτη, τα εφέ η γιγαντο-οθόνη,η κυκλική σκηνή και οι γέφυρες με το κοινό, τα visuals..
Π.-Δεν μου λες, γι αυτό πήγες στην συναυλία ή για να δεις τους U2?
K.-Και για τα 2! Ξέρεις κανένα γκρουπ του ίδιου βεληνεκούς που να μην δίνει έμφαση σε αυτά? Ανέφερες τους Floyd πριν.Να σου πω και για τους Acdc?
Π.-Το ροκ ν ρολ δεν έχει ανάγκη από τέτοια.. Anyway, θα συμφωνήσω, ήταν όντως υπέρ-παραγωγή , αλλά εμένα με ενδιαφέρει η ουσία... Παρεμπιπτόντως, γιατί ξοδεύτηκαν τόσα μύρια σε αυτή την υπερβολική παραγωγή, ενώ τα παιδιά πεινάνε στην Αφρική? Το λέω επειδή ο φίλος σου ο Bono νοιάζεται πολύ για κάτι τέτοια..
Κ.-(σφυρίζοντας αδιάφορα) Ωραίο μπάσιμο έκαναν..με τον Bowie να παίζει στα ηχεία και μετά με το "Return of the Stingray Guitar» σαν εισαγωγή..
Π.-Τι να σου πω, ούτε ο Καίσαρας δεν έμπαινε έτσι στη Ρώμη..
Κ.-Τι να κάνουμε, έτσι είναι τα μεγάλα γκρουπ!Γουσταρα πολύ που μετά το Beautiful day μας γύρισαν πίσω στα παλιά παίζοντας το I will follow..
Π.-Από τις καλές στιγμές, θύμισαν πολλά..πάλι καλά..
Κ.-Και μετά καπάκι Get On Your Boots, Magnificent , Mysterious Ways
Elevation..κανονική απογείωση! Πως σου φάνηκε η μπάντα γενικά?
Π .-Μου φάνηκε μέτρια προς το καλή..με τόσα χρόνια στο κουρμπέτι άλλωστε, πώς να μην ήταν?
Π.-Πλάκα κάνεις..και γω με τόσα ecoes στα φωνητικά θα τραγουδούσα έτσι..πάει η φωνή που είχε κάποτε..
Κ.-Μη ξεχνάς ότι παίζουν μόνο 3 μουσικοί, ούτε session ούτε αλλα κόλπα,σωστά?
Π.- Κάτι σαν τους Doors δηλαδή ,ε ? Έχεις δει τους Led Zep? Τέλος πάντων, καλοί ήταν, άλλωστε ποτέ δεν είχαν χωρίσει σαν μουσικοί.Εμπειρία..
Κ.- Φωνάρα ο Bono?
Κ.-Σημασία έχει ότι βγήκε ικανοποιητικά, έστω και έτσι.
Π.-Έστω..
Κ.-Δηλαδή συνολικά δεν ικανοποιήθηκες από την μουσική και το συγκρότημα-άσε τα εφέ
Π.- Χμ, κάποτε αυτό ήταν το δυνατό τους σημείο: να σαγηνεύουν με την μουσική τους ,που όντως είναι εξαιρετική και με την επαφή τους με το κοινό. Γενικά παραδέχομαι ότι καλά έπαιξαν, όχι όπως παλιά, αλλά καλά..Κάναν και λαθάκια βέβαια, άλλου βιαζόταν να μπει o Bono ,άλλου ο Edge..
Κ.-Ε να είδες? Αυτό σημαίνει live..τι ήθελες δηλαδή? Προ-ηχογραφημένα κολπάκια?Α! Τι έχεις να πεις για την εκτέλεση του Miss Sarajevo?
Π.-Δεν ήξερα ότι ο Μπονο έχει και ικανότητες στην όπερα! Χα! πάμε παρακάτω..
Κ.-Πάντως είπανε πολλά από τα αγαπημένα τραγούδια και τα είπαν και καλά.
Π.- Αυτό έλειπε, με 65 ευρώ να μην ακούσω και τα γνωστά. Εντάξει ,το Pride είναι από μόνο του ιδιαίτερο τραγούδι, αλλά μου θυμίζει την εποχή που και οι U2 ήταν ιδιαίτερο γκρουπ, σωστά? Θυμάμαι τους Ιρλανδούς τουρίστες που ανέβαιναν πάνω στα τραπέζια εκείνη την εποχή με κάτι τέτοια και φώναζαν όλοι μαζί..
Κ.-Είναι τραγούδι ύμνος…
Π.-Είναι το γαμημένο..
Κ.-Εσένα σου άρεζε πάντα και το Joshua Tree..
Π.-Νομίζω δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι δίσκοι στην pop..Το τρίπτυχο “Where the streets have no name»- "With or Without you"- "I still haven't found what I'm looking for" , είναι από τα πιο δυνατά που υπάρχουν. Ήταν και οι πιο δυνατές στιγμές της συναυλίας!
Κ.-Αυτά θέλει ο κόσμος να ακούει..
Π.-Μπορεί, εγώ όμως θέλω την έκπληξη να μου έρχεται κατακέφαλα. Δεν πάω μόνο για να ακούσω τις σούπες. Και εκπλήξεις ήταν λίγες..
Κ.-Καμία καινοτομία δεν ειδές επιτέλους? σε όλα γκρίνια?
Π.-Χμ… ίσως το ανακάτεμα του « I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight» με το «Discotheque», ήταν όντως ενδιαφέρουσα στιγμή..από τις στιγμές που λες καλά έκανα και ήρθα..διαφορετικά ποιος ο λόγος αν όλα είναι αναμενόμενα και γνωστά?
Κ.- Γιατί,περίμενες να παίξουν το Until the end of the world ή το In a little while? Όχι πες!
Π.-Για το πρώτο χαίρομαι ιδιαίτερα, αφού είναι το αγαπημένο μου, άλλωστε το έχουν ξαναπαίξει..ούτε το δεύτερο με χάλασε, ίσα ίσα..
Κ.-Και για τον Bono?πως σου φάνηκαν οι παρεμβάσεις του και το στυλάκι που είχε γενικότερα? Φαίνεται να έπιασε τόπο, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού..
Π.-..αντιδράσεις που ήταν ευγενικές, αλλά χλιαρές. Άμα ήθελε μπορούσε να ξεσηκώσει το κοινό και να το κάνει να ουρλιάζει. Μπόνο είσαι..
Κ.-Είπε και για την κρίση, μας έδωσε κουράγιο..
Π.-Τι να σου πω, ανάγκη τον είχαμε… Μα τι βλακείες είναι αυτές? Με προσευχές και ευχολόγια και παροτρύνσεις του στυλ "θα τα καταφέρουμε", "έχουμε καρδιά εμείς" κλπ?? ΙΣΑ ΙΣΑ, έτσι κοιμίζεις τα πλήθη!
Κ.-Και τι να έλεγε δηλαδή? «παιδιά σηκωθείτε να βγείτε στους δρόμους»?
Π.- Να δείξει ποιος είναι ένοχος για όλα αυτά ρεεε!Τι να το κάνω εγώ το μπλα μπλα χωρίς ουσια?Αυτα είναι παρηγοριές και γίνονται για λόγους promotion,κατάλαβε το..Άμα θέλει ο καλλιτέχνης μπορεί να γίνει καταπέλτης και να πτυχή πολλά. Αλλιώς παράτα το και τραγούδα για το …φεγγάρι!
Κ.-Μα δείχνει κοινωνική ευαισθησία, αγωνία για τα «κοινά»..
Π.-Μήπως πρέπει να αλλάξει επάγγελμα να τελειώνουμε? Γιατί πρέπει επιτέλους να αποφασίσει τι είναι: μουσικός? πολιτικός? ακτιβιστής? Υποψήφιος Πρόεδρος?Τι δουλειά μωρέ έχει να μιλάει με αρχηγούς κρατών τρεις και λίγο?
Κ.-Τι λες τώρα? Και τα μηνύματα αλληλεγγύης στην φυλακισμένη, πως την είπαμε?
Π.- Aung San Suu KyiΚ.-Ναι αυτή, ο Νέλσον Μαντέλα της Ασίας λένε..
Π.-Σε κάτι τέτοια είναι μανούλα ο bono..Για να δω αν θα κουνηθεί μεθαύριο στην Τουρκία, γιατί εκεί να δεις τα δικαιώματα τι τα κάνουν. Εκεί σε θέλω μάγκα…
Κ.-Λες να είναι ο…Μεγα Αλέξανδρος τελικά?
Π.-Μη μου το θυμιζεις!Πω πω γέλιο που έκανα..Πάλι καλά που δεν είδαμε και να καβαλάει κάνα Βουκέφαλα..
Κ.-Μα καβάλησε το φωτισμένο εκείνο πράμα στο τέλος και έκανε και κούνια!
Π.-καραγκιοζλίκια..δεν τόλμησε να ανέβει ψηλά βέβαια …χεχεχε
..........
Κ.- Ο κόσμος πως σου φάνηκε?
Π.- Η σάρα και η μάρα! τι να πω, ενθουσιώδες κοινό αλλά όχι συμπαγές, μουσικά εννοώ. Ούτε οι μισοί δεν ξέραν τι γίνεται εδώ πέρα..Πάντως ήταν θερμός ο κόσμος, το παραδέχομαιΚ.-Γενικά η διοργάνωση ήταν επιπέδου..
Π.-Στην αρχή και ειδικά στους Snow Patrol,δεν ήταν και πολύ καλός, μετά όμως έγινε εξαιρετικός. Τρομερή η ιδέα να κρεμαστούν τα ηχεία επιτέλους ψηλά στον αέρα(στην μεταλλική κατασκευή),εκεί ήταν η διαφορά νομίζω..
Κ.- Ο ήχος?
Π.- για τα ελληνικά δεδομένα ναι..Εγώ με τόσα φράγκα στα ταμεία και με τέτοια προπώληση όμως θα έκανα όργια..
Κ.-Ο καθένας μου φαίνεται…
Π.- …με τον Μπόνο του!
Κ.-Και του ..χρόνου!
Π.-Merry Christmas!
κείμενο-φωτογραφίες
Κώστας Πετρίδης
Setlist:
Return of the Stingray Guitar
Beautiful Day
I Will Follow
Get On Your Boots
Magnificent
Mysterious Ways Elevation
Until The End Of The World
I Still Haven't Found What I'm Looking For
Pride (In The Name Of Love)
In A Little While
Miss Sarajevo
City Of Blinding Lights
Vertigo
I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight - Discotheque (Remix)
Sunday Bloody Sunday
MLK
Walk On
EncoreOne
Where The Streets Have No NameEncore 2Hold Me, Thrill Me, Kiss Me, Kill Me
With Or Without You
Moment Of Surrender
{fcomment}