O τίτλος του νέου τους άλμπουμ έχει κι αυτός την δική του ιστορία,όντας εμπνευσμένος από το όνομα του σιδηροδρομικού σταθμού,στον οποίο ο τραγουδιστής τους Kristofer Jönson έμαθε για τον θάνατο του πατέρα του,λίγους μήνες πριν ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις αυτής της κυκλοφορίας.Αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα στη δημιουργία ενός άλμπουμ ιδιαίτερα ατμοσφαιρικού και έντονα συναισθηματικού.
Χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις και φανφάρες,το Silesia ακούγεται άμεσο,και αφήνει το συναίσθημα να αναπτυχθεί σταδιακά,επιτρέποντας στον ακροατή να νιώσει κυριολεκτικά κάθε νότα του.Σε αυτό το κομμάτι επιτυγχάνει πλήρως το στόχο του,αν και δυστυχώς δεν καταφέρνει να αποτελέσσει ηχητικό ορόσημο για την μπάντα,καθώς η παραγωγή είναι δυστυχώς για ακόμη μια φορά αρκετά φτωχή!Παρόλα αυτά μέσα στα 52 λεπτά της διάρκειας του και στα εννέα τραγούδια που το απαρτίζουν καταφέρνει να χαρίσει στον επίδοξο ακροατή μια ολοκληρωμένη και πολύ δυνατή μουσική εμπειρία.Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια από το συγκεκριμένο άλμπουμ αυτά σίγουρα θα ήταν τα "Cathedral Peak","Hearths" και "Deception Pass" που σε κερδίζουν με την πρώτη κιόλας ακρόαση.
Αν και σε γενικές γραμμές το Silesia δεν είναι και το καλύτερο άλμπουμ της μπάντας,οι Jeniferever καταφέρνουν και πάλι να δημιουργήσουν μουσικές που δεν είναι αγχωτικές και καταθλιπτικές,δείχνοντας όμως εμφανώς πως είναι μια μπάντα που βρίσκεται ακόμη στην αναζήτηση της δικής της μουσικής ταυτότητας!
Γιώργος Παρδάλης