Έφτασα στο 8Ball Club σχετικά νωρίς και πρόλαβα λίγο από το soundcheck των Red Sparowes. Το σκηνικό φαινόταν λιτό,πράγμα που καθόλου δε με ενόχλησε καθώς και οι ίδιοι είναι πολύ λιτοί,ενώ εντύπωση μου προκάλεσαν τα πέταλα που ήταν διάσπαρτα επί σκηνής. Κάπου στο χώρο ήταν και ο Head of Wantastiquet ο οποίος έδειχνε εμφανώς αγχωμένος για την εμφάνισή του,αλλά βρισκόταν και σε εξαιρετική διάθεση καθώς δεν έπαψε στιγμή να αστειεύεται είτε με τους Red Sparowes είτε με τα παιδιά στο μπαρ!

Λίγο μετά τις 21:15 εμφανίστηκε στη σκηνή ο Paul Labrecque (ο Head of Wantastiquet δηλαδή) και φρόντισε στο μισάωρο set του να με αφήσει άφωνο. Είναι πραγματικά απορίας άξιο πόσο μεστός ήχος μπορεί να βγει από ένα και μόνο άνθρωπο. Η μουσική του είναι μια μίξη ψυχεδέλειας,αναγεννησιακών ήχων και ηλεκτρονικών παραμορφώσεων και ειλικρινά είναι ικανή να σε ταξιδέψει σε κόσμους που δύσκολα μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση που αμέσως αγόρασα το CD του (που κυκλοφόρησε μερικές μέρες νωρίτερα) και πιστέψτε με εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο υπέροχα!

Όταν οι Red Sparowes ανέβηκαν στη σκηνή,το ρολόι έδειχνε μερικά λεπτά μετά τις 22:00 και δίχως να χάσουν χρόνο βάλθηκαν να μας μαγέψουν! Είναι βέβαιο πως το μεγάλο όνομα μέσα στην μπάντα είναι ο David Clifford Meyer των ISIS,αλλά στους Red Sparowes το αποτέλεσμα γίνεται μαγικό μόνο μέσα από τη λειτουργία της ομάδας. Ο David Clifford στα drums είναι κάτι το πραγματικά εξωπραγματικό,χτυπώντας το set του αλύπητα και μαζί με τον Greg Burns στο μπάσο δημιουργούν ένα rhythm section δυνατό σαν γρανίτη. Ο δεύτερος έδωσε ρέστα και παίζοντας την παράξενη pedal steel guitar του,αλλά και με την κίνηση του που ακολουθούσε το ρυθμό του κάθε τραγουδιού!Ο Andy Arahood στην κιθάρα και τα keyboards ήταν εκπληκτικός ενώ η Emma Ruth Rundle στην κιθάρα,κεντούσε πραγματικά συμπληρώνοντας υπέροχα την μαγική πεντάδα!

Από το Buildings Began To Stretch Wide Across The Sky, And The Air Filled With A Reddish Glow με το οποίο ξεκίνησαν το set τους μέχρι το We Left The Apes To Rot, But Find The Fang Grows Within με το οποίο έκλεισαν τη βραδιά μας χάρισαν 75 λεπτά μουσικού ταξιδιού! Το συναίσθημα της εμφάνισης τους είναι καθαρά υποκειμενικό καθώς μέσα από τη μουσική τους ο καθένας έκανε το προσωπικό του ταξίδι χαμένος σε σκέψεις και συναισθήματα! Το μόνο που μπορεί να περιγραφεί είναι ο ανέλπιστα πολύ καλός ήχος,η κυριαρχία του μπάσου (επιτέλους!) έναντι των άλλων οργάνων και η απόλυτη αρμονία που είχαν μεταξύ τους οι τρεις κιθάρες. Υπέροχα επίσης και τα visuals που συνόδευαν την εμφάνιση των Red Sparowes. Ψυχεδελικές εικόνες,πολιτικές αναφορές και μυριάδες άλλες εικόνες συνέβαλλαν τα μέγιστα στη δημιουργία ενός άριστου αισθητικού αποτελέσματος

Επίσης θα πρέπει να δώσω τα συγχαρητήρια και στη διοργανώτρια εταιρεία. Άριστη τήρηση του χρονοδιαγράμματος της συναυλίας,άριστη συμπεριφορά και γενικά εμφανής η σκληρή δουλειά που έκαναν για την συγκεκριμένη συναυλία. Μεγάλο μπράβο και σε όσους παρακολούθησαν τη συναυλία. Αν αναλογιστεί κανείς ότι η συναυλία έγινε καθημερινή (μέρα Champions League κιόλας) οι πάνω από 300 που παραβρέθηκαν στο 8Ball μόνο σαν ικανοποιητικός αριθμός μπορεί να χαρακτηριστεί! Όσον αφορά τους Red Sparowes επιβεβαίωσαν με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι είναι το πιο καυτό όνομα της post-rock μουσικής σκηνής αυτή την εποχή και προσωπικά ελπίζω να παραμείνουν στην κορυφή για πολλά χρόνια ακόμα!

Το set-list της εμφάνισης των Red Sparowes ήταν:

01. Buildings Began To Stretch Wide Across The Sky, And The Air Filled With A Reddish Glow

02. A Hail Of Bombs

03. The Soundless Dawn Came Alive As Cities Began To Mark The Horizon

04. A Swarm

05. Error Has Turned Animals Into Men, And To Each The Fold Repeats

06. The Great Leap Forward Poured Down Upon Us One Day Like A Mighty Storm Suddenly And Furiously Blinding Our Senses

07. Giving Birth To Imagined Saviors

08. In Illusions Of Order

Εncore:

09. Alone And Unaware, The Landscape Was Transformed In Front Of Our Eyes

10. We Left The Apes To Rot, But Find The Fang Grows Within

Γιώργος “Ηοrhito” Παρδάλης