Οι The Black Angels είναι μια psychedelic rock μπάντα από το Austin του Texas και το όνομα τους το έχουν πάρει από το τραγούδι των the Velvet Underground "The Black Angel's Death Song". Με το ντεμπούτο άλμπουμ τους 'Passover' έκαναν αμέσως αισθητή την παρουσία τους (με το 'Young Men Dead' ίσως το καλύτερο τραγούδι τους όλων των εποχών...) για να ακολουθήσουν τα 'Directions To See A Ghost' και 'Phosphene Dream' να τους εδραιώσουν στις κορυφαίες μπάντες του είδους. Είναι το ίδιο γνωστοί, όμως, και για το ετήσιο Psych Fest που διοργανώνουν με τους Alex Maas, Christian Bland, Stephanie Bailey και Kyle Hunt να αποτελούν τη τωρινή τους σύνθεση.
Το 4ο άλμπουμ τους “Indigo Meadow” κυκλοφορεί την 1η Απριλίου από τη Blue Horizon Ventures ενώ προηγήθηκε το single 'Don’t Play With Guns' τον Ιανουάριο. Αποτελείται τελικά από 13 τραγούδια από τα 30 που είχε ετοιμάσει η μπάντα από τον περασμένο Ιανουάριο και ίσως τελικά να ήταν προτιμότερο να κυκλοφορήσουν ένα διπλό άλμπουμ αλλά προτίμησαν να θυσιάσουν κάποια από αυτά υπό τον φόβο ότι τα διπλά άλμπουμς πάντα αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα από το κοινό. Είναι ένα ακόμη σπουδαίο μουσικό εγχείρημα με αέρα κλασσικού αλλά και νεύρο και δυνατούς στίχους – ένα μουσικό ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης με ένα ήχο απίστευτα λιτό αλλά ικανό να καθηλώνει τον κάθε του ακροατή.
Το ομώνυμο τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ ακούγεται κάπως υπνωτικό με το όργανο να θυμίζει Doors αλλά σε μια κρυστάλλινη παραγωγή με φωνητικά να ακούγονται πεντακάθαρα και το ακολουθεί το 'Evil Things', που θέτει υποψηφιότητα για το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ με το απίστευτο fuzz και τις κιθάρες που σε οδηγούν σε ένα μελωδικό ρεφρέν. Το single 'Don’t Play With Guns' ξεκινάει με αιθέρια keyboards που θα μπορούσαν να ακουστούν ακόμη και σε thriller του Hitchcock ενώ το σκοτεινό 'Holland έχει μια στομφώδη μπασογραμμή που το υποστηρίζει συνεπικουρόμενη από ψυχεδελικές πινελιές.
Τα 'The Day' και 'Broken Soldier' θυμίζουν κάτι από Brian Jonestown Massacre σε μερικά τους σημεία και το 'Love Me Forever' αν και ξεκινά ράθυμα και με φωνητικά που σχεδόν ψιθυρίζουν, απογειώνεται στο ρεφρέν με κιθαριστικά riffs που παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά. Η κιθαριστική έκρηξη συνεχίζεται και στο 'War On Holiday' αλλά στο 'Always Maybe' ο ρυθμός πέφτει ξανά με μια μελωδία απίστευτα απλή ταυτόχρονα όμως αξιομνημόνευτη. Το κεφάτο 'I Hear Colors' σε κερδίζει από τα παλαιομοδίτικα keyboards και σε πάει πάλι σε ατμόσφαιρα ψυχεδέλειας των 60’s όπως και το 'Twisted Light' ενώ τα 'You’re Mine' και 'Black Isn’t Black', που κλείνουν το άλμπουμ, έχουν αέρα surf- rock φέρνοντας σου στο νου τις καλές εποχές των Beach Boys.
Μουσικά, οι The Black Angels πραγματικά δεν έχουν αντίπαλο στο είδος τους και κατάφεραν να το επιβεβαιώσουν για μια ακόμη φορά. Το “Indigo Meadow” είναι ένα τρομερά μεστό μουσικό πόνημα και ίσως το πιο ώριμο τους άλμπουμ μέχρι σήμερα. Μέσα από κάθε τραγούδι του, νοιώθεις μια αίσθηση δόνησης και ψυχικής ανάτασης που σε αποσπά από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα και σε μεταφέρει νοητά σε έναν κόσμο με συγκινήσεις και απρόοπτα που θα ήθελες να βιώσεις με το όποιο κόστος.
1 Indigo Meadow
2 Evil Things
3 Don't Play with Guns
4 Holland
5 The Day
6 Love Me Forever
7 Always Maybe
8 War on Holiday
9 Broken Soldier
10 I Hear Colors (Chromaesthesia)
11 Twisted Light
12 You're Mine
13 Black Isn't Black
http://www.youtube.com/watch?v=812r_yzUJ_s
{fcomment}