 |
.
{fcomment}
STEVE VAI 10/11/2012 -PRINCIPAL THESSALONIKI
Δώδεκα χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 2000 ο τεράστιος Steve Vai ήρθα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη σε ένα εκπληκτικό τότε live, με τον E.Sardinas σαν support band και στην σύνθεση της μπάντας του τον Mike Mangini (Dream Theater) στα τύμπανα. Εκείνο το εκπληκτικό τρίωρο (instrumental κυρίως) σόου, από ένα μοναδικό κιθαρίστα που κυριολεκτικά μάγεψε, μας έκανε να υποσχεθούμε στους εαυτούς μας την παρουσία μας (όσο είναι εφικτό φυσικά), σε κάθε εμφάνισή του στην πόλη μας.
Έκτοτε ήρθε ακόμη μια φορά στην Θεσσαλονίκη στον απαράδεκτο χώρο του Fix, που τυχεροί ήταν μόνο οι θαμώνες της πρώτης σειράς, με επίσης τεράστιους μουσικούς στην παρέα του όπως Tony Macalpin (guitar, keys ) και Billy Sheehan (bass).
Με ανυπομονησία λοιπόν, όλοι οι fan των guitar heroes (και όχι μόνο), περίμεναν τη στιγμή που θα τον ξαναδούμε μετά την ανακοίνωση της εμφάνισης του για τρίτη φορά στην πόλη μας.
Βεβαία η διεξαγωγή οποιασδήποτε συναυλίας καθημερινή, θεωρείται λίγο δύσκολη μέρα, για όσους έχουν ακόμα κάποια εργασία, και ειδικότερα απογευματινή βάρδια. Έτσι λοιπόν με την αγωνία του να προλάβω, με τα μάτια στο ρολόι, και το κοντέρ της μηχανής στα “κόκκινα”, κατάφερα να προλάβω, την πρώτη νότα του Steve Vai στη σκηνή του Principal.
Θεσσαλονίκη καλησπέρα. Οι μοναδικές ελληνικές λέξεις του Steve Vai μετά το πρώτο instrumental της εισαγωγής.
Σήμερα θα παίξουμε πέντε ώρες είπε…
Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις.
Ο καπετάνιος Steve Vai και το πλήρωμά του από το ξεκίνημα, δεν άφησαν περιθώρια στους θαμώνες να αποσπαστεί το βλέμμα τους σε κάποιο άλλο σημείο πέραν της σκηνής. Και ένα πλήρωμα , που σίγουρα δεν χρίζει καμιάς αμφισβήτησης. Dave Weiner στην δεύτερη κιθάρα και πότε-πότε στα πλήκτρα που όπως και μας είπε και ο ίδιος ο Steve Vai δεν κάνει κανένα live χωρίς τη παρουσία του. Philip Bynoe στο μπάσο, πραγματικός ογκόλιθος και μεγάλος session μουσικός,( ήταν επίσης πάρων στην πρώτη εμφάνιση του Vai στην Θεσσαλονίκη το 2000). Jeremy Colson στα τύμπανα, “the hammer of the god” όπως τον χαρακτήρισε, επίσης ένας εξαίρετος session drummer. Και όπως σε κάθε περιοδεία του κάτι νέο έχει να επιδείξει. Σ` αυτή την περιοδεία το νέο μέλος της μπάντας ήταν η βιρτουόζος της άρπας Deborah Henson. Με την επιβλητική φωτιζόμενη ηλεκτρική άρπα της και με το πότε επιθετικό και πότε αέρινο παίξιμό της κέρδισε την αγάπη του κοινού.
Οι εναλλαγές ήχων και εικόνων σε κρατούν σε εγρήγορση. Η κιθάρα του Vai δεν σταματά να ζωγραφίζει σουρεαλιστικές εικόνες στον ηχοχώρο της σκηνής, παντρεμένες με τις γλυκές νότες της άρπας της Deborah Henson. Και όλα αυτά να κυλούν … δεμένα γερά πάνω στα θεμέλια που χτίζουν κατά τη διάρκεια όλης της συναυλίας ο Philip Bynoe και ο Jeremy Colson. Οι μουσικοί όλοι βρίσκονται σε διαρκή κίνηση. Ο Dave Weiner εναλλάσσει την κιθάρα με τα πλήκτρα ανάλογα με τια απαιτήσεις του κάθε μουσικού θέματος.
Ο Steve Vai έχει αφήσει χώρο για όλους τους μουσικούς του, και χρόνο για να παρουσίασει ο καθένας το αναμφισβήτητο ταλέντο του. Ο Dave Weiner μόνος επί σκηνής με μια ακουστική κιθάρα, ερμηνεύει δικές του συνθέσεις. ο Philip Bynoe βγαίνει αργότερα με ένα τεράστιο επιβλητικό κόντρα μπάσο, και επιδίδεται στο δικό του σόλο. Σε λίγο τα φώτα σβήνουν. Διακρίνεται μια φωτιζόμενη ηλεκτρική άρπα, και μια γυναικεία φιγούρα δίπλα. Ο χώρος γεμίζει απαλές μελωδίες. Στη σκηνή μόνη η Debora Henson. Είναι πραγματικά εκπληκτικό το πώς μπορεί να σε μεταφέρει χωρίς να το καταλάβεις από τις γλυκές κλασικές μελωδίες της μια άρπα, στον ρυθμό μιας ροκ συναυλίας…
Αλλά την παράσταση στα προσωπικά σόλο, κλέβει “το σφυρί των θεών” ο Jeremy Colson.
Εμφανίζεται στη σκηνή με ένα φορητό drum kit στολισμένο με μικρές νεκροκεφαλές και πολύχρωμα λαμπάκια. Κάπου θύμιζε ίσως ένα μικρό λούνα Παρκ. Παίζει ασταμάτητα. Πλησιάζει στο κέντρο στης σκηνής διπλά στον Steve Vai και ανταλλάσουν μεταξύ τους μουσικές κόντρες. από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της βραδιάς.
Αλλά κάθε συναυλία του Steve Vai είναι όπως είπα και παραπάνω, γεμάτη εκπλήξεις που διαδέχονται η μια την άλλη. Κάποια στιγμή τα φώτα χαμηλώνουν. Ξανά λαμπάκια και λέιζερ επί σκηνής. Αυτή τη φορά οι δέσμες φωτός έρχονται από την κιθάρα του Vai και από την ρομποτική στολή που φοράει. Μια πανδαισία χρωμάτων αντανακλάται πάνω στην αρχαιοελληνική φορεσιά του , και τον μετατρέπει από χαμογελαστό σε ένα επιθετικό και άγριο ρομπότ.
Το εκπληκτικότερο όμως (προσωπικά για μένα αλλά και για πολλούς φίλους πιστεύω), ήταν η στιγμή που απέδειξε στον κόσμο πόσο μεγάλη φαντασία και ταλέντο έχει αυτός ο μουσικός, συνθέτοντας εκείνη τη στιγμή ένα ολόκληρο μουσικό θέμα επί σκηνής.
Ανέβασε λοιπόν δυο άτομα από το κοινό, πάνω στη σκηνή. Επαναλαμβάνοντας συνέχεια το όνομα του ενός, δημιούργησε έναν ρυθμό, που σταθερότατα κρατούσε στα τύμπανα ο Jeremy Colson. Ο δεύτερος θαμώνας έδωσε με το στόμα του ένα ρυθμό, τον οποίο αντέγραψε πιστά στην κιθάρα του ο .. και συνέχισε να τον διατηρεί στο μπάσο ο Philip Bynoe. Δίνοντας οδηγίες και στους υπόλοιπους μουσικούς και τον ρυθμό που θα ακολουθήσουν, άρχισε να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια και τα αυτιά όλων μας ,ένα νέο τραγούδι. Βέβαια, είπε στους μουσικούς, «παίζεται εσείς και εγώ θα προσθέσω τα δικά μου και θα κάνω και μερικά τρελά ακόμα γιατί όπως ξέρετε είμαι ο Steve Vai».
Κάπου κοντά στις δύο ώρες εμφάνισης μας θύμισε αυτό που είχε πει και στην αρχή και παραλίγο να το πιστέψουμε… έχουμε ακόμα άλλες τρείς ώρες ακόμα…. Φυσικά τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι έτσι, αλλά και τα επόμενα σαράντα λεπτά ήταν εξίσου δυναμικά και μελωδικά. Με το “for the love of god” και το”Taurus bulba” στο encore, έκλεισε ακόμα μια εξαιρετική συναυλιακή βραδιά, και ένα υπέροχο σόου. Ευχαριστώντας επανειλημμένα τον κόσμο για την παρουσία του υποσχέθηκε σύντομα να ξαναέρθει στην πόλη μας.
Το χορταστικό δύο ωρών και σαράντα λεπτών set list, περιελάμβανε τα παρακάτω τραγούδια:
1.Racing the World
2. Velorum
3.Building the Church
4.Tender Surrender
5.Gravity Storm
6.Dave Weiner Acoustic Guitar Solo
7.Weeping China Doll
8. Answers
9.The Animal
10.Whispering a Prayer
11.The Audience Is Listening
12. Deborah Henson-Conant Harp solo
13.Rescue Me or Bury Me (Vai song)
14.Sisters
15.Pusa Road
16.Jeremy Colson drum solo
17.The Ultra Zone
18. Frank
19.Build Me a Song
20.For the Love of God
21.Taurus Bulba
Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί ποτέ σε κάποια συναυλία, αλλά κατά την είσοδό μου στον συναυλιακό χώρο, είχα την αίσθηση πως αυτό το live λαμβάνει χώρα με όλα τα μέτρα και σταθμά των επιθυμιών και των απαιτήσεων μου. Αυτή την αίσθηση είχα και διατηρήθηκε και με το παραπάνω και μέχρι το τέλος.
Ο Steve Vai δεν είναι ένας τυχαίος μουσικός ή ένας διάττοντας αστέρας της κιθάρας. Είναι πραγματικά ένα ροκ φαινόμενο. Ένας σόουμαν που έχει την ικανότητα να σε συμπαρασύρει σε μουσικούς δρόμους που πολλοί σίγουρα θεωρούσαν αδιάβατους .
Όποιος δεν έχει παρακολουθήσει κάποια εμφάνιση του Steve Vai θεωρώ ότι έχει έλλειψη μουσικών εμπειριών, αφού κάθε εμφάνισή του αποτελεί και το κοινό μια ανεξάντλητη πηγή άντλησης μουσικών ερεθισμάτων και φαντασίας. Το θεωρώ must, και προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Ηλίας Μεταλλινός