Και θα ήταν και η πρώτη τους για κάποιο ελληνικό site! Έτσι, πριν περίπου μία εβδομάδα, μιλήσαμε με την Nicki (Φωνή), τον Dave (Κιθάρα) και τον Tobi (Ντράμς), σε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε τους Effloresceστο ελληνικό κοινό (και όχι μόνο φυσικά), όσο καλύτερα γίνεται. Και ιδού τα αποτελέσματα...
Bασίλης Kυριακίδης: Γεια σας Nicki, Dave και Tobi!!! Χαίρομαι που σας έχουμε στο Rockarolla.eu και ειδικά για μένα η συνέντευξη αυτή είναι πολύ ιδιαίτερη, γιατί είναι η πρώτη μου ever και συμβαίνει με ένα συγκρότημα που μ’αρέσει πάρα πολύ !!! Αλλά ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Θα θέλατε να μας παρουσιάστε την μπάντα σας, τους Effloresce;
Nicki: Heyho!! Καλως σε βρήκαμε Βασίλη. Περιμένουμε τις ερωτήσεις!
Dave: Γεια! Ευχαριστούμε για την ευκαιρία και για τα καλα λόγια! Ελπίζουμε να μας συμπαθείς ακόμα και μετά την συνέντευξη!
Tobi: Γεια σου Βασίλη, ευχαριστούμε για την φιλοξενία! Είναι τιμή μας να είμαστε η “πρώτη σου φορά”, και ελπίζω να μην πονέσει. Λοιπόν, οι Effloresce βασικά δημιουργήθηκαν από τα απομεινάρια των Falling Nature, μιας μπάντας στην οποία παίζαμε εγώ και ο Dave! Αφού διαλύθηκε το συγκρότημα, οι δυο μας είπαμε “φίλε, ας κάνουμε την δική μας μπάντα”. Στην αρχή δεν είχαμε ιδέα για το πώς θα ακούγεται τελικά η μπάντα και ότι ακούς στα τραγούδια μας ουσιαστικά είναι φυσική εξέλιξη και χωρίς να έχουμε κάποιο κύριο πλάνο. Μερικές φορές είναι αποτέλεσμα ευχάριστων “ατυχημάτων”. Αλλά εδώ είμαστε τώρα, περίπου πέντε χρόνια μετά, με ένα άλμπουμ για το οποίο είμαστε πολύ περήφανοι!
Β.Κ: Ας μιλήσουμε λοιπον για τις δυο δισκογραφικές σας προσπάθειες ως τώρα. To "Shades of Fate" EP του 2009 και το πρόσφατο LP σας με τίτλο “Coma Ghosts”. Φαίνεται αυτά τα δύο άλμπουμ να έχουν κοινό ήχο, αλλά εσείς σαν μπάντα φαίνεται να έχετε εξελιχθεί μουσικά, προσθέτοντας στοιχεία από περισσότερα μουσικά είδη και παρουσιάζοντας περισσότερες επιρροές. Μπορέιτε λοιπόν να μας εξηγήσετε, τι έχει αλλάξει (αν έχει αλλάξει κάτι φυσικά) στην διαδικασία σύνθεσης που ακολουθήσατε στο “Coma Ghosts”, συγκριτικά με αυτήν του “Shades of Fate”; O Dan Swanö (σ.σ: μίξη και mastering) έχει να κάνει καθόλου με όλο αυτό;
Dave: Λοιπον, ας τα πάρουμε από την αρχή: Όταν συνεργαστήκαμε με τον Dan Swanö, είχε ηδη γραφτεί ολόκληρο το άλμπουμ. Τα κομμάτια υπήρχαν γενικά για κάμποσο καιρό και απλά θέλαμε μια επαγγελματική παραγωγή και αυτή ήταν η μόνη δουλειά του Dan Swanö. Και διάολε τα κατάφερε! Όπως και τα περισσότερα πράγματα, έτσι και η συνθετική μας διαδικασία εξελίχθηκε φυσικά. Δεν υπήρχε κάτι που να θέλουμε να αλλάξουμε συνειδητά. Ο Tim (σ.σ : πρώην -εδώ και λίγο καιρό- κιθαρίστας της μπάντας), συμμετείχε πολύ περισσότερο στη σύνθεση αυτών των κομματιών, όπως και επίσης είχαμε διαφορετικό μπασίστα στο Coma Ghosts από αυτόν που είχαμε στο προηγούμενο δίσκο. Εκτός από ολα αυτά, τα κομμάτια δημιουργήθηκαν από εντελώς καινούριες ιδέες, όπως και από αποσπάσματα και riff τα οποία υπήρχαν σκόρπια ακόμα και πριν από το 2009, όταν και κυκλοφορήσαμε το “Shades of Fate” EP. Συνοψίζοντας, θα μπορούσα να πω ότι το Coma Ghosts αποτελείται από όλα τα στοιχεία τα οποία περιτριγυρίζουν τους Effloresce εδώ και μερικά χρόνια, αλλά έχει και λίγο απ’όλα. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα πλεον σε σχέση με το παρελθόν και γνωρίζουμε τα δυνατά σημεία του κάθε μέλους και πώς να τα αξιοποιήσουμε. Όσων αφορά τις επιρροές δεν νομίζω να άλλαξαν πολλά. Αλλά ναι, η χημεία έχει αλλάξει λίγο, όπως και θα συνεχίσει να αλλάζει και να βελτιώνεται και στο μέλλον! Στο κάτω-κατώ αυτό είναι που μας κρατάει όλους ενθουσιασμένους, σωστά;
Nicki: Το “Shades of Fate” ήταν ο πρώτος στουντιο δίσκος μας. Αλλά όταν μπήκα στη μπάντα, τα περισσότερα κομμάτια έιχαν ήδη γραφτεί. Έτσι, έπρεπε να γράψω στίχους, φωνητικές γραμμές, μελωδίες και όλα αυτά σε ήδη υπάρχον υλικό, το οποίο γίνεται μεν, αλλά όχι εύκολα. Έτσι απλά προσπάθησα να δώσω στα κομμάτια την φωνή μου όσο γίνεται καλύτερα. Όταν γράφαμε τα κομμάτια του “Coma Ghosts”, συμμετείχα στην διαδικασία από την αρχή και η μπάντα λειτουργούσε σαν ομάδα όλο και καλύτερα. Έτσι ήταν εύκολο για μένα να εξελιχθω αρκετά. Προσπάθησα να το πάω λίγο πιο πέρα και να συμπεριλάβω περισσότερο μελωδικά και αρμονικά φωνητικά, βαθειά και ψηλά περάσματα, γενικά ότι ερχόταν στο μυαλό μου, χωρις κανένα περιορισμό και χωρίς να γίνω απλό αντίγραφο. Συνοψίζοντας: με την εξέλιξη της μπάντας τα τελευταία δύο χρόνια, βρήκα την πραγματική μου φωνή.
Β.Κ: Είστε ικανοποιημένοι από το πώς ακούγονται τελικα αυτοί οι δύο δίσκοι και κυρίως, φυσικά, το Choma Ghosts;
Tobi: Είμαστε ακόμα πολύ ικανοποιημένοι από τον ήχο του “Shades of Fate”, αν και μερικές φορές είναι περίεργο όταν το ακούμε τώρα, που έχουμε ένα άλμπουμ του οποίου η μίξη και το mastering έχει γίνει από τον Dan, κάτι που είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Ωστόσο, η ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε κανονικό στούντιο για το EP μας, είχε και αυτό την δική του αξία. Είχε την καλύτερη ποιότητα που μπορούσαμε να βγάλουμε σ’εκείνη την φάση, οπότε δεν συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια πράγματα ακόμη καλύτερα. Φυσικά υπάρχει πάντα χώρος για βελτίωση, αλλά όλα στον καιρό τους. Όσων αφορά το Coma Ghosts, ο όρος «ικανοποιημένοι» θα έλεγα ότι είναι αρκετά υποτιμητικος!
Dave: Πράγματι, πράγματι, ο Dan Swanö μας αποστόμωσε με την “μαγεία” του! Εννοώ ότι, σίγουρα… είναι ο Dan Swanö, οπότε ξέραμε ότι είναι επαγγελματίας και καταπληκτικός και όλα αυτά. Αλλά ακόμα και όταν λάβαμε την πρώτη πρόχειρη μίξη ενός από τα κομμάτια μας και το παίξαμε σε κανονική ένταση, πάλι μας ξετρέλανε, αληθεια! Είμαστε χαρούμενοι όμως και με τον ήχο του EP μας. Και οι δύο δίσκοι είναι ξεκάθαροι ηχητικά και είναι πολύ σημαντικό για μας και την μουσική μας. Ας δόυμε πόσο μπορούμε να βελτιωθούμε ηχητικά για τον επόμενο δίσκο!
Nicki: Λατρεύω πραγματικά και τους δύο δίσκους. Και οι δύο είναι τα «παιδία» μας, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω, θα προτιμούσα το “Coma Ghosts”. Ο ήχος είναι ξεκάθαρος και στην παραμικρή λεπτομέρια, κάθε όργανο βρίσκεται στη σωστή ισορροπία με το άλλο, οι λεπτομέρειες είναι ευδιάκριτες και αναμιγνύονται μεταξύ τους δημουργόντας μια όμορφη γενική εικόνα. Και ειδικότερα λατρεύω τον ήχο των φωνητικών στο “Coma Ghosts”. Ο Dan Swanö έκανε τέλεια δουλειά. Γυρνώντας λίγο πίσω, δεν είμαι τόσο ικανοιποιημένη με την μίξη των φωνητικών στο “Shades of Fate”. Ήταν λιγάκι θαμμένα στη μίξη, αλλά στο “Choma Ghosts” τα φωνητικά ταιριάζουν τέλεια με τον συνολικό ήχο. Στέκονται καλύτερα και θα προσέξεις περισσότερες λεπτομέρειες. Κάθε ένας από τους «συμπαίχτες» μου στην μπάντα έκανε τέλεια δουλειά και στους δύο δίσκους. Είμαι πολύ περήφανη γι’αυτούς!
B.K: Παραμένοντας στο θέμα σχετικά με την συνθετική πορεία που ακολουθείτε, είναι αποκλειστικά μια ομαδική δουλειά, σαν αποτέλεσμα τζαμαρίσματος πάνω σε διαφορα riff ή κάποιος έχει μια ιδέα, την δουλεύει και μετα την παρουσιάζει στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας;
Dave: Ως τώρα όλα τα κομμάτια μας λιγο πολύ έχουν γραφτεί στο χώρο που κάνουμε πρόβες σαν ομαδική δουλειά, άρα σίγουρα έχει ομαδικό προσανατολισμό. Φυσικά μας έρχονται στο μυαλό κάποια riff ή ρυθμικά σχήματα ή οτιδήποτε ξεχωριστά στον καθένα, τα ρίχνουμε στο τραπέζι και μετά αποφασίζουμε συλλογικά και δημοκρατικά με το μέρος Χ ή το riff Z. Επίσης τζαμάρουμε πάνω σε μερικές ιδέες, αλλά κυρίως έχουμε έναν πολύ καλό φίλο, που λέγεται “The Zoom”. Είναι μια μικρή συσκευή ηχογράφησης και καταγράφουμε κάθε φορά τα πάντα όταν γράφουμε κομμάτια, το ακούμε, και μετά αποφασίζουμε αν “ροκάρει” ή αν είναι χάλια και γενικά ποιον δρόμο να πάρουμε από κει και πέρα. Περνάνε μήνες έχοντας απλά ένα συνοθύλευμα ιδεών, μέχρι τελικα να είμαστε ικανοποιημένοι με μια σύνθεση, πίστεψέ με! Αλλά στο τέλος έχουμε πάντα κομμάτια που δεν ακούγονται όλα το ίδιο. Και αυτός είναι ο στόχος μας νομίζω, μια που κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα πρωτίστως για δική μας ευχαρίστηση.
B.K: Ας επικεντρωθούμε στο πρόσφατό σας άλμπουμ, το “Coma Ghosts”. Πολλές progressive μπάντες ή μουσικοί, γενικά, λατρεύουν να συμπεριλαμβάνουν ένα concept στο άλμπουμ τους, ακόμα και αν δεν είναι τόσο ευδιάκριτο με την πρώτη ματιά. Υπάρχει ανάλογα και στο “Coma Ghosts” κάποιο concept στιχουργικα, μουσικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο και αν όχι θα σας ενδιέφερε να κάνετε κάτι τέτοιο στο μέλλον;
Nicki: Στιχουργικά δεν υπάρχει κάποιο concept πίσω από το Coma Ghosts. Τα αγόρια συνηθως συνθετουν τα ορχηστρικά μέρη και σε κάθε πρόβα γεννιούνται εικόνες στο μυαλό μου. Συνεχώς μου δημιουργούνται εντυπώσεις και διάφορες ιδέες σχετικά με το “τι ύφος έχει αυτό το κομμάτι”, ”ποια ιστορία μπορεί να βρίσκεται πίσω του”, και πάει λέγοντας. Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να “νιώσω” το ύφος των κομματιών, και μετα γράφω τους στίχους. Το “Spectre Pt.I” είναι σχεδόν ένα θεματικό κομμάτι. Το επόμενο μέρος του σίγουρα θα ταιριάζει στιχουργικά με το Pt. I. Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να γράψω ένα ολόκληρο concept album. Ίσως όμως θέλουν τα αγόρια...
Dave: Θα μου άρεσε να κάνω ένα concept αλμπουμ έστω και για μία φορά, αλλά δεν έχουμε ιδέα από πού θα αρχίσουμε και πάει λέγοντας. Επομένως δεν είναι παρά μια «ασαφής πιθανότητα» για τους Effloresce προς το παρόν. Αν χρειαζόμαστε μια δυνατή πρόκληση κάποια στιγμή, ένας concept δίσκος θα ήταν σίγουρα κάτι που θα μας προβληματίσει αρκετά!
Tobi: Σίγουρα, χαχα! Μιλώντας για concepts, «ξοδεύουμε» αρκετη σκέψη σε πράγματα όπως τον τίτλο του δίσκου, τους τίτλους των κομματιών, το εξώφυλλο και άλλα τετοια. Επομένως όταν έχουν ηχογραφηθεί το όλο πράγμα, προσπαθείς να ενώσεις τα πάντα. Ως τώρα, αυτή είναι η ιδέα του concept για μας, ακόμα και αν δεν είναι κυριολεκτικη.
B.K: Ένα από τα αξιοσημείωτα στοιχεία της μουσικής σας είναι το οτι παρουσιάζετε τις επιρροές σας από μπάντες όπως οι Opeth, οι Porcupine Tree ή οι Dream Theater αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να σας κατηγορήσει κανείς ότι αντιγράφετε την μουσική τους, γιατί ξεκάθαρα βάζετε το προσωπικό σας στίγμα στις συνθέσεις. Πόσο δύσκολο είναι να βρείτε αυτήν την ισορροπία;
Tobi: Χαίρομαι που το ακούω! Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο «είμαι επηρεασμένος» και στο «είμαι ένα πλαστό αντίγραφο». Στις μέρες μας είναι αδύνατο να μην είσαι επηρεασμένος από μια μπάντα και μερικές φορές δεν το καταλαβαίνουμε καν όταν γράφουμε πράγματα. Προσπαθούμε να αφήνουμε στην άκρη οτι θυμίζει πολύ κάτι που μας είναι γνώριμο και νομίζω το καταφέρνουμε καλά. Ωστόσο, εξαρτάται από το σημείο του κομματιού το οποίο δουλεύουμε. Αν δούμε ότι κάτι ταιριάζει γάντι, ίσως το χρησιμποιήσουμε έτσι και αλλιώς, άσχετα αν είναι κάτι γνώριμο. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πολύ συχνά, αλλά γίνεται. Εν συντομία, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Το γεγονός ότι έχουμε γυναικεία φωνητικά πιστεύω οτι έχει και αυτό την προσφορά του στο να ξεχωρίζουμε.
Β.Κ: Ακούγοντας τη μουσική σας, το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή είναι τα φωνητικά με growls. Αλλά αυτό που με σόκαρε κυρίως, ήταν οτί αυτά προέρχονταν από την Nicki! Ήταν δική της ιδέα ή εστω κάτι στο οποίο συμφώνησε εύκολα στο να γίνει, ή έπρεπε να την απειλήσετε να την κλειδώσετε στο δωμάτιο ηχογραφήσεων και να την αναγκάσετε να το κάνει;
Nicki: Μ’αρέσουν πολύ τα growls και τα κάνω με δική μου βούληση. Στο παρελθόν, δεν ήξερα πώς να κάνω τέτοια πράγματα και στις πρώτες μέταλ μέρες μου σιχαινόμουν τα growls! Αλλά τωρα δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά. Είναι απλά υπέροχα! Μπορείς να απελευθερώσεις τα συναισθήματα σου και να βγάλεις ότι έχεις προς τα έξω. Ξέρεις… το να μην έχω καφέ ή μπύρα, μπορεί να είναι ένας καλός λόγος για να «απελευθερώσω τα συναισθήματά μου» μερικές φορές!!
Tobi: Παλιότερα τα grolws γίνονταν από τον πρώτο μας μπασίστα. Όταν αποχώρησε, κανείς δεν έμεινε στην μπάντα που να μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το ρόλο. Έτσι πιστεύαμε. Μια μέρα, η Nicki μπήκε στην πρόβα και ήταν σε φάση «αφήστε με να δοκιμάσω να κάνω λίγο growling». Όταν το έκανε για πρώτη φορά, δεν το πιστεύαμε. Νομίζω ότι έπρεπε να σταματήσουμε και το κομμάτι γιατί είχαμε σκάσει στα γέλια! Όχι γιατί ακουγόταν αστείο, αλλά επειδή δεν πιστεύαμε ότι τα κατάφερε! Έιναι ένα από αυτά τα ευχάριστα «ατυχήματα» που έλεγα στην πρώτη ερώτηση.
B.K: Τώρα, μια κάπως σπασικλίστικη ερώτηση!! Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ, είναι το επικό "Shuteye Wanderer", γιατί θεωρώ ότι λειτουργεί σαν μια περίληψη του τι είναι η μουσική των Effloresce. Ήταν αυτός ο σκοπός σας από την αρχή ή απλά έτσι προέκυψε στην πορεία;
Dave: Ευχαριστούμε. Θα συμφωνούσα καθώς και άλλοι έχουν επισημάνει ότι το συγκεκριμένο κομμάτι συνοψίζει όμορφα το τι είναι η μουσική των Effloresce. Για να απαντήσω όμως στην ερώτηση: απλά έτσι προέκυψε στην πορεία. Θυμάμαι πολύ καλά το πώς άρχισε το κομμάτι. Ο Tim είχε αυτό το περίεργο riff που αρχίζει στο 0:50, το οποίο δεν ξέραμε τι να το κάνουμε. Μας το παρουσίασε και κανείς δεν καταλάβαινε τι έκανε ακριβώς. Ήταν μια καλή πρόκληση, και μας αρέσουν τέτοια πράγματα! Έτσι λοιπόν μάθαμε να το παίζουμε, o Tobi δούλευε πάνω σε κάποια μέρη στα drums και ξαφνικά αρχίσαμε να “πετάμε” ότι πιο περίεργο είχαμε και τα riff και οι ιδέες άρχισαν να ξεπετάγονται. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, απλά προσθέταμε όλο και περισσότερα πράγματα και σε ένα συγκεκριμένο σημείο έγινε ξεκάθαρο ότι το κομμάτι αυτό θα γίνει μεγάλο και επικό. Και έτσι έπειτα από πολλές ρυθμίσεις και “γυάλισμα” έιχαμε αυτό που τώρα ονομάζεται “Shuteye Wanderer”.
B.K: Οι φαν της μουσικής σας μπορούν να αγοράσουν ψηφιακά αντίτυπα και του “Shades of Fate” αλλά και του “Coma Ghosts” στο bandcamp των Effloresce, μια επιλογή την οποία προσφέρουν πολλές μπάντες στις μέρες μας. Το κάνετε αυτό γιατί πιστεύετε ότι το ίντερνετ και το downloading βοηθάει νέες μπάντες μπορούν να προωθήσουν την δουλειά τους σε ένα ευρύτερο κοινό ή πιστεύετε ότι η γενικότερη αυτή κατάσταση έχει καταστρέψει την μουσική βιομηχανία αλλά είναι ο εύκολος δρόμος για να ακολουθήσει μια νέα μπάντα;
Tobi: Το κάνουμε γιατί έχουμε επίγνωση ότι στις μέρες μας κάποια άτομα είναι ικανοιποιημένα απλά με μια “κατεβασμένη” έκδοση του άλμπουμ και αυτό δεν μας πειράζει καθόλου. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι αν μας βοηθάει να πουλήσουμε περισσότερους δίσκους ή αν βάζουμε τρικλοποδιά σε μας τους ίδιους, αλλά ζούμε σε μια εποχή που ο κόσμος ρωτάει “Μπορώ να έχω μια έκδοση του άλμπουμ για κατέβασμα;”. Πιστεύω πως στις μέρες μας το ίντερνετ είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να προωθήσεις το συγκρότημά σου αν το κάνεις σωστά. Στην τελική, αν δεν προσφέραμε ψηφιακές εκδόσεις του άλμπουμ, θα κατέληγε έτσι και αλλιώς σε κάποιο site για downloading. Απλά ελπίζω ότι ο κόσμος που κατεβάζει παράνομα κάποια άλμπουμ, να καταλαβαίνει πόση δουλειά και πόσα χρήματα χρειάζονται για να δημιουργήσεις ένα άλμπουμ σαν αυτό. Ίσως τους βοηθούσε να αποκτήσουν μια διαφορετική οπτική του θέματος. Το ίντερνετ δεν καστρέφει τιποτα από μόνο του, αλλά αυτό μπορεί να γίνει από τα άτομα που το χρησιμοποιούν με λάθος τρόπο.
Β.Κ: Δεν είπαμε ακόμα τίποτα σχετικά με live. Πώς πάει η τωρινή σας περιοδεία; Είναι στο πρόγραμμα τίποτα συναυλίες εκτός Γερμανίας;
Dave: Ήταν να παίξουμε στο φετινό “Fused Festival” στην Αγγλία, αλλά δυστυχώς ακυρώθηκε όλο το event πριν λίγες εβδομάδες. Πέρα από αυτό δεν υπάρχει κάτι στο πρόγραμμα εκτός Γερμανίας προς το παρόν, αλλά φυσικά λατρεύουμε να παίζουμε μπροστά σε ένα εντελώς νέο κοινό και να φέρνουμε την μουσική μας σε νέες χώρες και καινούριους ακροατές. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει στο μέλλον!
Β.K: Πόσο εύκολο είναι για μια νέα μπάντα να είναι όχι μονο δισκογραφικά ενεργή αλλά και συναυλιακά, δίνοντας show σε σταθερή βάση; Οι διοργανωτές και τα club ενδιαφέρονται ακόμα να κλείνουν νέες heavy metal μπάντες και φυσικά έτσι να τους βοηθάνε να συντηρηθούν οικονομικά διοργανώνοντας συναυλίες;
Dave: Δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να βγείς και να παίξεις. Χωρίς να το θέσω πολύ φιλοσοφικά απλά θα πω το εξής: Οι ιδιοκτήτες των club ενδιαφέρονται κυρίως να κερδίσουν χρήματα και αυτό είναι μια χαρά κι απόλυτα θεμιτό. Τι σημαίνει όμως για μπάντες σαν εμάς με ιδιαίτερη μουσικη; Δεν μας κλείνουν live. Απλά γιατί είναι ένα οικονομικό ρίσκο και τις περισσότερες φορές δεν μπορούν ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι. Φυσικά είναι πιο ασφαλές να κλείσεις μια νεανική Punk μπάντα που θα φέρει και το μισό σχολείο της μαζί και θα πιούν και αρκετές μπύρες. Είναι στην δική σου κρίση αν αυτό είναι cool ή όχι. Τι βοηθάει; Γίνε εσύ ο ίδιος ο promoter σου, πάρε έσυ όλα τα οικονομικά ρίσκα, φέρε μόνος σου τους φίλους σου που γουστάρουν να σε δούν και θα φέρουν μαζί και κάποιους άλλους φίλους τους, μάζεψε καταπληκτικές μπάντες και έτσι απλά οργάνωσέ τα όλα! Βάλε και την δική σου μπάντα ανάμεσα σε αυτές, σταύρωσε τα δάχτυλά σου και απλά ήλπιζε να μη χάσεις πολλά χρήματα. Κάπως έτσι γίνονται οι περισσότερες συναυλίες εδώ!
B.K: Αν και γνωρίζω ήδη την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, πρέπει να το ρωτήσω! Υπάρχουν σχέδια για να παίξετε live εδώ στην Ελλάδα;
Dave: Πως μπορείς και ξέρεις την απάντηση πριν ρωτήσεις;;!! Αυτό είναι κλεψιά! Χαχα, φυσικά και δεν έχουμε κανονίσει να παίξουμε κάποιο show στην Ελλάδα και γενικά δεν υπάρχει κάποιο σίγουρο πλάνο για να έρθουμε εκεί αλλά : θα ΛΑΤΡΕΥΑΜΕ να παίξουμε στην Ελλάδα! Άρα ίσως συμβεί κάποια μέρα. Γιατί όχι; Έχω έρθει στην Ελλάδα μια φορά και μου άρεσε πολύ, αλήθεια! Υπέροχη χώρα, καταπληκτικό φαγητό, υπέροχα πολιτιστικά μέρη και όλα αυτά… θα περνούσαμε πολύ καλα και θα ροκάραμε όσο πιο δυνατά γίνεται (στμ: “rock our asses off” ), επομένως: Κανονίστε το! Θα έρθουμε εκεί και θα δείτε!
B.K: Οκ, νομίζω ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα γι’αυτην την ερώτηση. Ανεβάσατε τρία βίντεο στο YouTube που δείχνουν πως δημιουργήθηκε το “Coma Ghosts”. Φαίνεται, σύμφωνα με αυτά τα βίντεο, πως περνάτε πολύ καλα μεταξύ σας και είναι ωραία όταν είστε παρέα. Είναι στα σχέδια σας το να ανεβάσετε και την αντίστοιχη “σκοτεινή” τριλογία, στην οποία θα φαίνονται τα πραγματικά σας πρόσωπα καθώς θα μαλώνετε, θα βρίζετε, θα κοπανάτε πόρτες και θα πετάτε πράγματα ο ένας στον άλλον;
Tobi: Αυτό που βλέπεις ΕΙΝΑΙ τα πραγματικά μας πρόσωπα, χαχα! Αλλά σοβαρά τώρα, πιστεύω πως υπήρξε μόνο μία περίπτωση κατά την πορεία των ηχογραφήσεων, όπου η κατάσταση έγινε λίγο πιο έντονη. Τα υπόλοιπα κύλησαν ομαλά, και μολονότι οι ηχογραφήσεις είχαν την πίεσή τους κάποιες στιγμές, καταφέραμε να τα βγάλουμε πέρα χωρίς μαυρισμένα μάτια και σπασμένα κόκκαλα. Μας αρέσει να να κάνουμε χαζομάρες συνέχεια αλλά από την άλλη ξέρουμε και πότε να συγκεντρωθούμε.
Β.Κ: Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά πλάνα των Effloresce;
Tobi: Προς το παρόν ακόμα είμαστε στη φάση της προώθησης του Coma Ghosts και προσπαθούμε να συμμετέχουμε σε κάποια καλά live, συνεντεύξεις και άλλα τέτοια. Αυτή είναι η κύρια προτεραιότητα μας για τη χρονιά αυτή, αν και μάλλον θα αρχίσουμε ταυτοχρονα να γράφουμε και κάποια καινούρια πράγματα. Προς το παρόν είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για επόμενο δίσκο, αλλά το μετά του ενός άλμπουμ είναι το πριν για τον επόμενο. Άλλωστε, θα ενταχθεί στην οικογένεια των Effloresce ένας νέος κιθαρίστας, οπότε θα έχουμε και άλλα πράγματα να κάνουμε εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Β.Κ: Αυτό ήταν. Νομίζω ότι περάσατε με επιτυχία το “Rockarolla challenge”!! Υπάρχει τίποτα επιπλέον που θα θέλατε να πείτε στους μελλοντικους φαν σας στην Ελλάδα ή οτιδήποτε άλλο που θέλετε να προσθέσετε σαν επίλογο;
Dave: Ευχαριστούμε για την συνέντευξη, την απολαύσαμε ιδιαίτερα! Πάντα μας αρέσει μια καλή πρόκληση! To ούζο αυτό κερασμένο για σας παιδιά, Jamas!
Tobi: Ήταν ευχαρίστησή μας και δεν πόνεσε και καθόλου! Ελπίζουμε να σας δούμε στην Ελλάδα κάποια στιγμή! Λατρεύουμε το ούζο παρεπιπτόντως...
Nicki: Ευχαριστούμε και “στην υγειά σας”!
B.K: Σας ευχαριστω κι εγώ πολύ παιδιά! Ελπίζω να σας δούμε σύντομα στη χώρα μας και θα είναι και μια καλή ευκαιρία και για μένα να σας γνωρίσω και από κοντά!!! Να περνάτε καλά!!
Interview with Effloresce at Rockarolla Radio!!!
Interview by Vasilis Kyriakidis
It has been nearly two months since i accidentally discovered a prog metal band from Germany, called Effloresce and their recent debut album, called “Coma Ghosts”. I contacted them immediately as soon as i wrote a review for their album (you can read about it here link) and we agreed that the next step will be an interview for Rockarolla (i still can’t understand how i tricked them). And it would be their first ever for a Greek website! So, about a week ago, we chatted with Nicki (Vocals), Dave (Guitar) and Tobi (Drums), as an effort to introduce them to the Greek public (not exclusively of course), as better as we can. And here are the results...
Vasilis Kyriakidis: Hello Nicki, Dave and Tobi!!! It's great having you here in Rockarolla.eu and this interview is really special for me because it's my first one ever and includes a band I really like a lot!!! But let's start with the basics. Would you mind introducing Effloresce to us?
Nicki: Heyho! You’re welcome, Vasilis! Bring on those questions!
Dave: Hey there! Thanks for this opportunity and for the kudos. Hope you still like us after this interview! ;)
Tobi: Hi Vasilis, thanks for having us! We're honoured to be your "first time", and it won't hurt I hope ;-). So yeah, Effloresce was basically created from the leftovers of "Falling Nature", a band in which Dave and I were playing before. After that band broke up, the two of us said "dude, let's start our own band". At first we had no clue about how the band would eventually sound like, everything you hear in our songs pretty much evolved naturally and without having a master plan. Sometimes it also happenend by having happy accidents. But here we are, approximately five years later, with an album which we’re very proud about!
V.K: Now, let’s talk about your two recording efforts so far. The "Shades of Fate" EP back in 2009 and your recent LP named "Coma Ghosts"! It seems that these two albums have similar sound but you as a band seem to have evolved musically, adding elements from more genres and presenting more influences. So can you explain to us, what has changed (if something has changed of course) in your writing process in "Coma Ghosts" in comparison to that of "Shades of Fate". Does Dan Swanö(mixing and mastering) have anything to do with that?
Dave: Well, first of all: When we brought Dan Swanö in, the whole album was already written. All songs were around for quite a while, and we just wanted to have them produced professionally, that was Dan Swanö’s only task. And damn he succeeded! ;) As pretty much everything else, the writing process in Effloresce also evolved organically. There isn’t anything that we wanted to change consciously. Tim (WN: Effloresce’s ex-guitarist) has been involved a lot more in writing those tunes, and we have a different bass player on Coma Ghosts than we had on the last CD. Besides that, the songs are created out of brand new ideas as well as some snippets and riffs which already have been floating around even before 2009, when we released our Shades of Fate-EP. Summed up I’d say that Coma Ghosts consists of all elements which Effloresce has been about a few years ago already, but it just has more of everything. We understand each other a bit better today as we did back in the day of course. We know the strengths of every member and how to use them. As for influences, I don’t think a lot has changed. But yeah, the writing chemistry probably has a bit and will constantly do so in the future! Finally that’s what keeps it exciting for everyone, right?
Nicki: “Shades of Fate“ was our first studio record. But when I joined the band, most of the songs had already been written. So I had to write lyrics, vocal lines, melodies and all that stuff over already existing material, which works, but it’s not easy. So I just tried to give those songs my voice as good as possible. When writing the songs for Coma Ghosts, I have been involved in the process from the very beginning, and the band was working together better and better. So I also was able to evolve quite a bit. I tried to go further and incorporate more melodic, harmonic singing, deep and high passages, just what came to my mind, without any constrain and without being a vocal copy cat. To sum it up: With the band’s evolution in the last two years I found my real voice.
V.K: Are you satisfied with how those two records, and especially of course "Coma Ghosts", eventually sound like?
Tobi: We're still very satisfied with the sound on "Shades of Fate", although it's sometimes strange if we listen to it now that we have an album mixed and mastered by Dan, which of course is a huge leap forward. However, the opportunity to use a proper studio for that EP was worth a mint. It was the best quality with which we could come up at that time, so we're not constantly thinking that we could have done this and that better. Of course there is always room for improvement, but all in good time. Concerning "Coma Ghosts", I guess the term "satisfied" would be a huge understatement.
Dave: Indeed indeed, Dan Swanö totally floored us with his magic! I mean, sure... it’s Dan Swanö, so we knew he’s a pro and amazing and all that. But after we received the first rough mix of one of our songs and played it at decent volume, it still blew us away, really! We are also very happy with the sound of our EP. Both records are pretty transparent, and that’s very important for us and for our music. Let’s see how we can improve soundwise with the next record!
Nicki: I really love the two records. Both of them are our "babies", but if I had to choose, I would prefer “Coma Ghosts”. The sound resonates in every single detail, each instrument is well balanced, every detail is audible and it blends together nicely to a big picture. And I especially love the sound of the voice on Coma Ghosts. Dan Swanö did such a great job! Looking back I am not that satisfied with the vocal-mix on Shades of Fate. The vocals have been buried in the mix a bit, but on Coma Ghosts the voice fits perfectly into the whole sound. It stands out better and you’ll notice more details in it. Each of my band members did a great job on this two records, too. I am very proud of them!
V.K: Remaining on the topic of your writing process, is that completely a team work as a result of jamming on various riffs or someone comes up with an idea, works on it and then presents it to the other members of the group?
Dave: So far all of our songs pretty much have been written in our rehearsal room as a group effort, so it’s definitely team work-oriented writing. Of course we come up with some riffs or rhythm patterns or something on our own, bring them in and then decide collectively and democratically what to do with part X or riff Z. We also jam out some ideas, but most importantly we have a nice friend, simply called “The Zoom”. It’s a small recording device, and we always record every bit when we write songs, listen to it and decide if it rocks or if it sucks and which way to go from there. It’s months of patchwork until we’re really happy and satisfied with a tune, believe me! But in the end we always have songs which do not sound “all the same” and more important: We’re proud of every song we have written and released so far. And that’s our only goal I guess, since we do all that stuff for our own pleasure in the first place.
V.K: Let’s focus on your new album, "Coma Ghosts". Progressive bands or musicians, in general, love including a concept in their album, even if it's not that obvious at the first look. Is there any concept behind "Coma Ghosts" as well, lyrically, musically or in any other way and if not, are you interested in doing something like that in the future?
Nicki: Well, lyrically there is no “concept” behind Coma Ghosts. The boys usually create the instrumental stuff and in every rehearsal, the pictures of the songs grow in my mind. I constantly get impressions and hints about “which mood the song has”, “which story could be behind it”, and so on. I need some time to “feel” the songs’ mood, and then I write the lyrics. “Spectre Pt. I” is almost a conceptual piece. The following part will definitely tie on Pt. I lyrically. Though I am not sure if I want to write a whole concept album. Maybe the boys want to...
Dave: I’d love to do a concept album once, but we have no clue how and where to start and so on. So it isn’t more than a “vague possibility” for “Effloresce” at the moment. If we need a really tough challenge one day, a concept album definitely would be a puzzler!
Tobi: Definitely, haha! Speaking of concepts, we give a lot of thought to stuff like album title, song titles, artwork and whatnot. So when the whole thing is recorded, you of course try to reconcile everything. Until now, that’s our idea of a “concept“, even though there might not be a literal one.
V.K: One of the most remarkable things about your music is how you present your influences from bands like Opeth or Porcupine Tree or Dream Theater but, in my opinion, no one can accuse you for copying their music because you clearly put your personal mark in your compositions. How difficult is to achieve that balance?
Tobi: Good to hear that! Well, there is a fine line between "being influenced" and "being a counterfeit". Today it's impossible to not be influenced by a band, and sometimes we don't even realize it when we write stuff. We try to scrap everything which sounds too much like something we know, and I think we're doing quite well. However, it really depends on the part of the song we're working on. If we find something which fits the song like a glove, we might still use it although it may sound very familiar. That doesn't happen very often, but it can. In a nutshell, the end justifies the means. The fact that we have a female vocalist also contributes a lot to standing out I think.
V.K: As I was listening to your music, the first thing that caught my attention was the growling vocals. But what shocked me the most was that those vocals came from Nicki! Was that her idea or at least something she agreed on easily, or you had to threaten her, lock her in the recording room and force her to do it?
Nicki: Well, I really love the growls and I do them at free will. In the past I didn’t know how to do things like that, and in my early metal days I utterly disliked growls! But now I can’t live without that. It’s just great! You really can unleash your emotions and let everything out. Well…not having enough coffee or beer could be a reason for “unleashing my emotions” at times. ;)
Tobi: Back in the days, the growls were handled by our first bass player. When he left, nobody was left in the band to pull that off. That’s what we thought. One day, Nicki walked into the rehearsal and was like “let me try some growling”. When she first did it, we just couldn’t believe it. I think we even had to stop the song, because we were just cracking up. Not because it sounded funny, we simply couldn’t believe that she did it. It’s one of those happy accidents I was talking about in the first question.
V.K: Α little nerdy question now!! One of my favorite tracks on the album is your epic, "Shuteye Wanderer" because I believe it works as a summary of what Effloresce's music is. Was that your intention in the first place or did it just come up like this along the way?
Dave: Thanks, I would agree, and many others already mentioned that this very song sums up nicely what Effloresce is about. Well, to answer your question: It totally came up along the way. I remember pretty good how this song started out. Tim had this weird riff that starts at 0:50, which he didn’t know what to do with it. He showed it to us, and nobody was getting what the hell he was doing. Well, it was a good challenge, and we like stuff like that! So we learned how to play it, Tobi worked out some drumparts, and all of a sudden we started to throw the weirdest stuff around, and the riffs and ideas just started to pop out. Over the following weeks we just put more and more stuff together, and at a certain point it became clear that this tune was going to become long and epic. A lot of fine-tuning and polishing later, we had what is now called “Shuteye Wanderer”.
V.K: Fans of your music can buy digital copies of both "Shades of Fate" and "Coma Ghosts" in Effloresce's bandcamp, an option that many bands offer nowadays. Do you do that because you believe that internet and downloading helps new bands to promote their work in a wider audience or do you think that this situation has destroyed the music industry but for a new band is the only safe path to follow?
Tobi: We do that because we are aware that some people nowadays are satisfied with a download version of an album, and that's perfectly fine with us. I can't really tell if it helps us to sell more records or if we put spokes in our own wheel, but we're living in an age in which people always ask “Can I get a download version of the album?”. I think that nowadays the internet is the best opportunity to promote your band, if used correctly. Ultimately, even if we didn't offer digital versions of the album, it would still end up on filesharing sites. I just wish that people who illegaly download albums would understand how much work and money is needed for creating an album like this. Maybe it would help them to get a different view. The internet does not destroy anything, but people who use it in the wrong way do.
V.K We haven't talked about live shows yet. How is your current touring going? Are there any gigs scheduled outside Germany?
Dave: We were supposed to play at this year’s “Fused Festival” in the UK, but unfortunately the whole event got cancelled a few weeks ago. Besides that there is nothing scheduled outside Germany at the moment, but of course we would love to play in front of a completely new audience and bring our music to new countries and new ears. Let’s see what happens in the future!
V.K: How easy is for a new band not only to be active in discography but also be active on the road, having shows on a regular basis? Are promoters and club owners still interested in booking new heavy metal bands and of course help them somehow sustain themselves financially by scheduling live shows?
Dave: Well, unfortunately it is not easy at all to go out and play. Without getting too philosophical, let me say: Club owners are first and foremost interested in making money, and that is perfectly fine and legitimate. What it means for bands like us playing obscure music is: they do not book us. Simply because it is a financial risk, and in most cases they simply can not afford going the risky path. Of course it is less risky to book a teen Punk band who bring half of their school with them and drink huge amounts of beer. Decide yourself if that’s cool or not!
Well, what does help: Be the “promoter” yourself, take all financial risk, drive your friends crazy to appear and bring some more friends with them, book fantastic bands and simply organize EVERYTHING! Then book your own band on the bill, cross your fingers and hope that you don’t lose too much money. That’s how most gigs come together around here.
V.K: Although I already know the answer to that question, I have to ask! Are there any plans on having any live shows here in Greece?
Dave: How can you know the answer before you ask?! That’s cheating! ;) Haha, of course we haven’t been booked to play a show in Greece so far and there are no concrete plans for us to travel there yet, but: We’d LOVE to play also in Greece of course! So maybe it will happen someday, why not? I’ve been to Greece once and loved it, really! Great country, great food, great cultural buildings and all of that... we’d have a good time and rock our asses off, so: Make it happen, we’ll fly over and you’ll see!
V.K: Ok, I believe the right time has come for that question. You have uploaded three videos on YouTube that are about the making of “Coma Ghosts”. It seems, according to these videos, that you have a lot of fun and really enjoy yourselves when you are around each other. Are there any plans of uploading the "dark" trilogy as well, which will show your true faces and you arguing, cursing, smashing doors and throwing stuff at each other?
Τobi: What you see in these videos ARE our true faces, haha! But seriously, I think there was only one occasion during the whole recording process where it got kinda tense. The rest was really smooth, and although the recordings were stressful at times, we managed to pull it off without any black eyes or broken bones. We love to fool around and talk dumb shit all the time, but at the same time we also know when to focus.
V.K: Final question. What are Effloresce's future plans?
Tobi: At the moment we're still promoting our album Coma Ghosts and try to get our hands on some decent gigs, interviews and whatnot. This will be the main priority for this year, although we will probably start to work on some new stuff simultaneously. At the moment it's way too early to talk about a next record, but after the album is before the album. Besides, a new guitarist is going to join the Effloresce family, so there is some stuff to do because of that as well.
V.K: That was it. I believe you have succesfully passed the “Rockarolla challenge”!! Is there anything more that you want to tell to your prospective Greek fans or anything else you want to add as a closure?
Dave: Thanks for the interview, we enjoyed it a lot! We always like a good challenge! This ouzo is for you guys, Jamas!
Tobi: Our pleasure, and it didn’t even hurt! Hope to see you in Greece one day! We love ouzo by the way...
Nicki: Thanks and Cheers!
V.K: Thank you very much guys!! Hope to see you soon in our country and it will be a great opportunity for me to meet you in person!!! Have fun!!!
- Βασίλης Κυριακίδης